(Hoog)begaafdheid

“Een (hoog)begaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aan kan. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Hij of zij schept plezier in creeeren.”

Het Delphi-model illustreert heel mooi wat (hoog)begaafdheid inhoudt. Veelal wordt bij (hoog)begaafdheid gedacht aan hoge intellectuele vermogens (IQ), maar er is meer dan dat. (Hoog)begaafde kinderen hebben vooral een andere manier van zijn, denken en voelen. Dit omvat meer dan een hoge intelligentie en meer dan een IQ test meet. De hoogte van het IQ is dan ook niet hoofdzakelijk leidend voor het bepalen of een kind (hoog)begaafd is en hoeft niet per definitie hoger te zijn dan 130. Het gaat om de binnenwereld van een hoogbegaafde die anders is en zo ook de interactie met de omgeving.

De binnenwereld van een (hoog)begaafd kind omvat het voelen, zijn en denken. In de interactie met de buitenwereld wordt het hoogsensitief waarnemen genoemd, samen met het willen en doen. Daarmee in samenspel denken (hoog)begaafde kinderen creatief, snel, intens en complex.

(Hoog)begaafde kinderen zijn in staat zeer gedetailleerd waar te nemen. Ze zijn zeer gevoelig voor allerlei prikkels van buitenaf. Het komt dan ook vaak voor dat de Sensorische Informatieverweking bij deze kinderen anders verloopt. Door de in aanleg aanwezige gevoeligheid in combinatie met het sterke denkvermogen hebben deze kinderen er meer moeite mee om goed in verbinding te blijven met hun lichaam (geaard zijn).

Een ander facet wat meespeelt is dat (hoog)begaafde kinderen vaak ook beelddenkers zijn. Dit betekent dat kinderen visueel-ruimtelijk heel sterk zijn en via dit kanaal informatie het beste in zich opnemen. Bij het horen van een woord of verhaal zien ze dit in beelden terug in plaats van woorden. De andere kant daarvan is dat auditief-sequentieel aangeboden informatie vaak veel moeilijker verwerkt kan worden. Dit kan resulteren in auditieve verwerkingsproblemen wat de nodige problemen kan geven op school.

Kijken naar de prikkelverwerking kan dus een zinvolle aanvulling zijn bij (hoog)begaafde kinderen. Enerzijds om over- en ondergevoeligheden in kaart te brengen en de voorkeur voor leren via het auditieve of visuele kanaal. Maar ook om te kijken hoe het kind beter in contact kan komen met zijn eigen lichaam, zodat prikkels beter verwerkt kunnen worden.

 

Wil je meer lezen over hoogbegaafdheid en de combinatie hiervan met hooggevoeligheid? Lees dan het boekje "Een andere kijk op hoogbegaafdheid". Dit dunne boekje leest gemakkelijk en staat naast hele herkenbare informatie ook vol met praktische tips voor jezelf, voor ouders en voor school.